Η διαταραχή του κοινωνικού άγχους ή κοινωνική φοβία συνιστά μια αγχώδη διαταραχή κατά την οποία οι άνθρωποι αισθάνονται άγχος και αμηχανία σε διάφορες κοινωνικές περιστάσεις με πιο συνηθισμένη εκδήλωση το να αποφεύγουν να μιλήσουν παρουσία τρίτων (ΑPA, 1994), ενώ εκτιμάται ότι περίπου 6.8% των παιδιών παρουσιάζει τη διαταραχή (Chavira et al., 2005).

Το μεταιχμιακό ή στεφανιαίο σύστημα στο μέσο εγκέφαλο, το οποίο δρα ως συναισθηματικό κέντρο για τους ανθρώπους, είναι πολύ σημαντικό από ψυχολογική πλευρά. Αν και οι συναισθηματικές αντιδράσεις συνήθως εξετάζονται από την κοινωνική πλευρά, τα συναισθήματα έχουν μία βιοχημική επίδραση στη διαδικασία μάθησης.

Σχιζοφρένεια! Ακούγοντας κανείς αυτή την λέξη, ζωγραφίζονται στο μυαλό του εικόνες από ενήλικες, που χαρακτηρίζονται από ψευδαισθήσεις και από ιδέες που δεν έχουν καμία λογική σειρά , οι οποίες αποτελούν και τα δύο βασικά συμπτώματα , αυτής της ψυχωτικής νόσου .Ποιος όμως θα μπορούσε να συνδυάσει πριν από πολλά  χρόνια την σχιζοφρένεια με τα παιδιά ;

Η ευρηματικότητα και η συμμετοχική διαδικασία στη διδασκαλία παιδιών με Δυσλεξία/μαθησιακές δυσκολίες, αποδεικνύεται ο πιο αποτελεσματικός τρόπος μάθησης. Το ενδιαφέρον διατηρείται υψηλό, οι αισθήσεις διεγείρονται και η ικανότητα συγκέντρωσης επεκτείνεται και ενισχύεται.

Όλα τα παιδιά μπορούν να χάσουν τον έλεγχο των συναισθημάτων τους εάν αισθανθούν θυμωμένα, πληγωμένα, απογοητευμένα ή λυπημένα. Αλλά όταν κάποια παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής ή/και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) αναστατωθούν, τα αρνητικά τους συναισθήματα τείνουν να είναι πιο δυνατά και να διαρκούν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Κάποια παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να ανταποκριθούν σε αυτά τα έντονα συναισθήματα με το να εκδηλώσουν επιθετικότητα.