Παραδείγματα λειτουργικού παιχνιδιού είναι : να βλέπει το αποτέλεσμα της δουλείας κάποιου πχ στην άμμο, να ανάβει και να κλείνει φώτα ή μουσικά κουτιά, τη χρήση αντικειμένων και παιχνιδιών με την ρεαλιστική τους λειτουργία, όπως το να κινεί ένα αυτοκίνητο μπροστά και πίσω, καθώς και τις κινητικές δραστηριότητες, όπως να τρέχει, να πηδάει.
ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ:
Αυτός ο τύπος παιχνιδιού αρχίζει από το δεύτερο έτος ζωής του παιδιού και κορυφώνεται στην ηλικία των 3 έως 4 ετών. Επιπλέον, μπορεί να παρατηρηθεί και στο έτος μεταξύ των 5 -6 ετών. Σε αύτη τη φάση το παιδί χρησιμοποιεί υλικά για να δημιουργήσει, να κατασκευάσει ή να επιδιορθώσει κάτι από ένα σχέδιο που έχει στο μυαλό του .Τα υλικά μπορεί να είναι εκείνα που χρησιμοποιούνται στο λειτουργικό παιχνίδι αλλά τώρα τα χρησιμοποιεί για να φτιάξει κάτι για να δημιουργήσει. Για παράδειγμα χρησιμοποιεί τουβλάκια για να χτίσει έναν πύργο. Κατά την διάρκεια του κατασκευαστικού παιχνιδιού, ένα παιδί μπορεί να περάσει αρκετό χρόνο πάνω σε μια δραστηριότητα, εστιάζοντας έτσι στην επίτευξη του στόχου.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ:
Αυτός ο τύπος παιχνιδιού ξεκινάει στο δεύτερο χρόνο ζωής του παιδιού και κορυφώνεται στα 6-7 έτη. Το παιδί σε αυτό το στάδιο αρχίζει να προσποιείται. Αρχικά, χρησιμοποιούνται καταστάσεις από την καθημερινότητα χρησιμοποιώντας ρεαλιστικά επιχειρήματα. Με το πέρασμα όμως του χρόνου, η προσποίηση εξελίσσεται σε φανταστικό παιχνίδι μέσα σε ομάδες , όπου χρησιμοποιείται ο λόγος προκειμένου να δημιουργηθεί το περιβάλλον του παιχνιδιού και μία ιστορία. Συνήθως χρησιμοποιούνται αντικείμενα , τα οποία δεν μοιάζουν με εκείνα που υποτίθεται πως αντιπροσωπεύουν.
ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΚΑΝΟΝΕΣ:
Ξεκινά γύρο στα 6 έτη και συνεχίζεται μέχρι την ενηλικίωση. Τα παιδιά παίζουν παιχνίδια σύμφωνα με κάποιους συγκεκριμένους κανόνες οι οποίοι γίνονται αποδεκτοί από όλους τους παίκτες.
Είναι σημαντικό: καθώς παρατηρείτε ένα παιδί κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, προσέξτε πόσο εμπλέκεται με τα υπόλοιπα παιδιά και την επίγνωση που έχει σχετικά με την παρουσία τους.
Είναι σημαντικό : να θυμάστε πως ακόμα και τα παιδιά που είναι στο νηπιαγωγείο περνούν χρόνο παίζοντας μόνα τους.
ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙ Ή ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ:
Κατά την διάρκεια του ελεύθερου παιχνιδιού θα παρατηρήσετε ότι κάποια παιδιά δεν παίζουν καθόλου. Ένα παιδί μπορεί να μην παίζει αλλά παρατηρεί τους άλλους που παίζουν τριγύρω χωρίς να εστιάζει σε μία δραστηριότητα για αρκετή ώρα. Γενικά, δε δείχνει ενδιαφέρον σε καμία δραστηριότητα. Κάποια άλλα παιδιά πάλι μπορεί να κοιτάζουν συγκεκριμένες ομάδες παιδιών που παίζουν αλλά δεν κάνουν καμία προσπάθεια να ενταχθούν σε αυτές, αν και μπορεί να μιλούν με αυτά τα παιδιά. Αυτό διαφέρει από το να παραμένουν αδιάφορα, επειδή το παιδί παρουσιάζει ένα σαφές ενδιαφέρον γι’ αυτά που κάνουν τα άλλα παιδιά και τοποθετεί τον εαυτό του κοντά τους.
ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ:
Το παιδί παίζει μόνο του, χρησιμοποιώντας παιχνίδια τα οποία είναι διαφορετικά από εκείνα που χρησιμοποιούν τα άλλα παιδία δίπλα του. Εδώ δεν έχουμε καμία κοινωνική αλληλεπίδραση.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ:
Τα παιδιά παίζουν ανεξάρτητα, αλλά το ένα δίπλα στο άλλο, χρησιμοποιώντας τα ίδια υλικά και παιχνίδια. Τα παιδία εδώ μπορεί να κοιτάζουν τα υλικά ή το παιχνίδι του άλλου, να κάνουν βλεμματική επαφή, ακόμη και να μιμούνται τις πράξεις άλλων παιδιών, δείχνοντας έτσι, την επίγνωσή τους για την παρουσία των άλλων παιδιών. Το παράλληλο παιχνίδι θεωρείται σημαντικό γιατί παρέχει στα παιδιά τις σωστές συνθήκες ώστε να προχωρήσει σε ανώτερες μορφές αλληλεπίδρασης στο παιχνίδι.
ΟΜΑΔΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ:
Σ’ αυτό το στάδιο έχουμε μεγάλη κοινωνική αλληλεπίδραση. Τα παιδιά παίζουν μεταξύ τους, αλλά το κάθε παιδί επιδιώκει τα δικά του ενδιαφέροντα μέσα στην ίδια δραστηριότητα. Μιλούν γι αυτά που κάνουν, ανταλλάσσουν υλικά και ακολουθούν ο ένας τον άλλον . Εμπλέκονται στον ίδιο τύπο παιχνιδιού λόγω κοινού ενδιαφέροντος στη δραστηριότητα και όχι εξαιτίας μίας επιθυμίας να συνεργαστούν στο παιχνίδι. Στο ομαδικό- συνεργατικό παιχνίδι τα παιδιά παίζουν όλα μαζί στην ίδια ομάδα η οποία είναι έτσι οργανωμένη ώστε να πετύχουν τον ίδιο στόχο. Υπάρχει η ιδέα της ομαδικότητας και της συνεργασίας, έχοντας αρκετές φορές έναν ή δύο αρχηγούς οι οποίοι αναθέτουν ρόλους και ευθύνες.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΩΣΤΟ ΤΡΟΠΟ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗΣ ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ
Περιμένουμε και δίνουμε χρόνο στο παιδί να εκφραστεί. Έτσι το παιδί μπορεί να εκφράσει τις ανάγκες του, τα ενδιαφέροντά του και τα συναισθήματά του.
Ακούμε προσεκτικά τις προσπάθειες του παιδιού για επικοινωνία, προκειμένου το παιδί να νιώσει ιδιαίτερο.
Όταν μιλάτε με το παιδί να κάθεστε απέναντι ο ένας στον άλλο ή στο ίδιο ύψος. Έτσι επιδιώκεται βλεμματική επαφή και μίμηση των κινήσεων του στόματος σας από το παιδί.
Μιμηθείτε τις πράξεις, τους ήχους, τις λέξεις του παιδιού. Έτσι επιδιώκεται ένα πρόωρο αναπτυξιακό στάδιο αποδοχής και αλληλεπίδρασης.
Ερμηνεύστε τις προσπάθειες του παιδιού να επικοινωνήσει. Το παιδί έτσι θα νιώσει ότι έχει ακουστεί και επιπλέον ακούει και την σωστή παραγωγή της λέξης που προσπαθεί να πει.
Χρησιμοποιήστε εκφράσεις προσώπου και χειρονομίες όταν μιλάτε. Καλύτερη κατανόηση σημασίας λέξεων από το παιδί και επιπλέον μαθαίνει να εκφράζεται πριν καν μπορέσει να μιλήσει.
Τονίστε συγκεκριμένους ήχους και λέξεις- κλειδιά. Έτσι το παιδί εστιάζει καλύτερα σε καινούργιους ήχους .
Επεκτείνεται τα όσα κάνει ή λέει το παιδί. Καινούργια ερεθίσματα και ιδέες που βοηθούν το παιδί στο να εκφράζει ολοκληρωμένες ιδέες.
Δημιουργήστε μαζί με το παιδί σας. Μην πετάτε εφημερίδες, περιοδικά, κορδόνια χάρτινες σακούλες κλπ .
Τέλος, δεν θα μπορούσε να λείπει το ΠΑΙΧΝΙΔΙ. Παίξτε με τα παιδία σας. Το παιχνίδι είναι κοινωνικό και διασκεδαστικό, ενθαρρύνει την ανταλλαγή ρόλων , είναι εύκολο για το παιδί να ανταποκριθεί χωρίς λέξεις. Το παιχνίδι είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να μάθει το παιδί να επικοινωνεί και να αναπτύσσει καλές σχέσεις με τους άλλους.
Πηγή: psychagogein.gr
