H δραστηριότητα αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να πάρετε μια πρώτη γεύση και να οργανώσετε και άλλες συναντήσεις δραματοποίησης ή παιχνιδιού ρόλων που θα αφορούν συγκεκριμένα θέματα.

Θα πρέπει να ακολουθήσετε έναν σχετικά γρήγορο ρυθμό ώστε να δοθεί σε όλους η ευκαιρία να “δραματοποιήσουν” κάποιον χαρακτήρα.

ΣΤΟΧΟΣ

Να δώσετε τη δυνατότητα στα μέλη της ομάδας να “δραματοποιήσουν” θέματα σε ένα ασφαλές περιβάλλον.

Θα χρειαστείτε:

• να φτιάξετε μια σειρά από κάρτες “δραματοποίησης” με διαφορετικά συναισθήματα γραμμένα πάνω σε αυτές.
• πληροφορίες γύρω από θέματα που είναι πιθανό να θιχτούν κατά τη διάρκεια της συνάντησης-για παράδειγμα, ο εκφοβισμός.

Εκτέλεση

Πριν τη συνάντηση φτιάξτε μια σειρά από κάρτες “δραματοποίησης” γράφοντας διαφορετικά συναισθήματα πάνω σε μικρά κομμάτια από χαρτόνι ή χαρτί. Κάποια από αυτά μπορεί να είναι: “Φόβος”, “Χαρά”, “Λύπη”, “Περηφάνια”, “Απογοήτευση”, “Μοναξιά”, ” Ανησυχία”, “Απογοήτευση”, “Σιγουρία”, “Πλήξη” και “Θυμός”.

Ξεκινήστε τη συνάντηση με μία σύντομη συζήτηση σχετικά με το πως χωρίς να μιλάμε. η μη λεκτική επικοινωνία δείχνει στους άλλους πως αισθανόμαστε ή συμπεριφερόμαστε. Ζητήστε από τα παιδιά να σκεφτούν κατά πόσο ισχύει αυτό και να αναλογιστούν σε ποιο βαθμό τα ίδια χρησιμοποιούν τη γλώσσα του σώματος.

Αμέσως μετά, εξηγήστε πως θα ζητήσετε από κάποιον εθελοντή να σας δείξει ακριβώς αυτό. Παρουσιάστε τους τις κάρτες και πείτε στην ομάδα πως ενώ κάποιος θα “δραματοποιεί” το συναίσθημα που γράφει πάνω η κάρτα, οι άλλοι θα πρέπει να κάνουν ερωτήσεις και να προσπαθήσουν να μαντέψουν τι γράφει η κάρτα. Σε όλες τις ερωτήσεις πρέπει να δίνονται απαντήσεις μέσω του χαρακτήρα. Για παράδειγμα, αν η κάρτα σας λέει “Θυμός”, μπορείτε να απαντήσετε στην ερώτηση: “Πως είσαι;” φωνάζοντας “Και σένα τι σ΄ενδιαφέρει;”

Αν παρατηρήσετε πως όλοι  σιωπούν επειδή ντρέπονται, ξεκινήστε εσείς ή ο βοηθός σας. Τις περισσότερες φορές η ιδέα αυτή έχει επιτυχία, ειδικά αν είστε υπερβολικοί στον τρόπο που δραματοποιείτε μία σκηνή!

Κάθε παίκτης μπορεί να μαντέψει σε οποιδήποτε σημείο της διαδικασίας. Αν μαντέψει σωστά, παίρνει εκείνος μια καινούργια κάρτα και ξεκινά από την αρχή. Αν μαντέψει λανθασμένα, συνεχίζει, ο προηγούμενος, ώσπου κάποιος να βρει τον χαρακτήρα. Προσπαθήστε οι ερωτήσεις να γίνονται η μία μετά την άλλη ώστε να διατηρείται ο ρυθμός του παιχνιδιού.

Το παιχνίδι αυτό πρέπει να κάνει τους συμμετέχοντες να σκεφτούν αλλά και να τους διασκεδάσει. Να έχετε πάντα κατά νου ότι μερικές κάρτες μπορεί να κάνουν το παιδί που τις τραβά για να τις “δραματοποιήσει” να αισθανθεί άβολα. Για παράδειγμα, αν ένα παιδί έχει πέσει θύμα εκφοβισμού, μπορεί να μην του είναι ευχάριστο να υποδυθεί πως φοβάται ή πως το ίδιο ασκεί σε κάποιον εκφοβισμό. Θα χρειαστεί να δείξετε ευαισθησία και, αν το κρίνετε απαραίτητο, να είστε προετοιμασμένοι να αλλάξετε τις κάρτες.

Πηγή: psychopedia.gr