Πολλοί γονείς δυσκολεύονται να πιστέψουν πως τα παιδιά τους έχουν ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής ή/και Υπερκινητικότητας), εξαιτίας του γεγονότος πως όταν τους ενδιαφέρει κάτι πολύ μπορούν να ασχολούνται μαζί του, χωρίς καμία διακοπή ή διάσπαση, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πολλά παιδιά με ΔΕΠΥ, αν και κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι υπερκινητικά ή αποσπώνται εύκολα από μια δραστηριότητα, έχουν την ικανότητα να εστιάζουν σε μεγάλο βαθμό σε κάτι που τους διεγείρει το ενδιαφέρον.

Όλα τα παιδιά µπορούν να ωφεληθούν από κατάλληλες αισθητηριακές εµπειρίες.

Υπάρχει πλήθος ερευνών που αποδεικνύουν τα οφέλη που έχει ένα πλούσιο περιβάλλον αισθητηριακά στα ζώα και το ίδιο φαίνεται να ισχύει και για τους ανθρώπους. Κάθε προτεινόµενη δραστηριότητα πρέπει να ενσωµατώνεται εύκολα στις τυπικές ρουτίνες του σπιτιού αλλιώς δε θα έχει χρήση. Εποµένως, οι επόµενες προτάσεις οργανώνονται γύρω από καθηµερινές δραστηριότητες στο σπίτι, όπου αυτό είναι δυνατόν.

Η ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα) είναι μια από τις πιο συχνές συμπεριφορικές διαταραχές και η συχνότερη νευροαναπτυξιακή διαταραχή της παιδικής ηλικίας. Η αναλογία αγοριών προς κορίτσια κυμαίνεται από 3:1 έως 5:1.

Τα περισσότερα σχολικά συστήματα σήμερα δίνουν έμφαση σε δύο είδη νοημοσύνης, την λογικό-μαθηματική και την γλωσσική νοημοσύνη. Περιορίζονται κυρίως στην απόκτηση και επεξεργασία γνώσεων και σε μικρότερο βαθμό στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης.

Η διαταραχή του κοινωνικού άγχους ή κοινωνική φοβία συνιστά μια αγχώδη διαταραχή κατά την οποία οι άνθρωποι αισθάνονται άγχος και αμηχανία σε διάφορες κοινωνικές περιστάσεις με πιο συνηθισμένη εκδήλωση το να αποφεύγουν να μιλήσουν παρουσία τρίτων (ΑPA, 1994), ενώ εκτιμάται ότι περίπου 6.8% των παιδιών παρουσιάζει τη διαταραχή (Chavira et al., 2005).