Είναι η πρώτη φορά που θα έρθουν σε επαφή με συγκεκριμένα μαθήματα, θα αρχίσουν να αντιλαμβάνονται πιο ουσιαστικά τη χρήση γραμμάτων και αριθμών, θα έρθουν σε επαφή με τους κανόνες του “μεγάλου σχολείου”, όπως το να παραμένουν στην τάξη για μεγάλα χρονικά διαστήματα, να διατηρούν την προσοχή τους σε ένα πράγμα για αρκετή ώρα, να μένουν καθιστοί στη θέση τους. Όλα αυτά τα νέα δεδομένα αποτελούν πρόκληση για το μικρό πρωτάκι, αλλά αυτή γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, όταν το παιδί παρουσιάζει δυσκολία στη συγκέντρωση, στη διατήρηση της προσοχής ή έχει διαγνωστεί με ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής ή/και Υπερκινητικότητας).

Τα καλά νέα όμως, είναι πως αυτή η καινούρια πραγματικότητα αποτελεί ευκαιρία για να διαμορφώσει το παιδί με τέτοιου τύπου δυσκολίες, από την αρχή της σχολικής του ζωής, καλές συνήθειες και πρακτικές, οι οποίες θα το βοηθήσουν όχι μόνο τώρα στο μαθησιακό κομμάτι, αλλά και στη μετέπειτα ζωή! 

Η καλή αρχή στο σχολείο…

Στην πρώτη συνάντηση με τον δάσκαλο, ο γονιός είναι σημαντικό να αναφέρει είτε την τυχόν διάγνωση που έχει το παιδί, είτε τις δυσκολίες που έχουν παρατηρηθεί, έτσι ώστε το μάθημα να λειτουργεί όσο γίνεται προς όφελος του λαμβάνοντας υπόψην τα δυνατά και αδύνατα σημεία του.

Επίσης, βοηθητικό είναι οι γονείς να ενημερωθούν για το ποιες είναι οι προσδοκίες και οι απαιτήσεις για τη δουλειά που θα έχει να κάνει το παιδί στο σπίτι και στο σχολείο έτσι ώστε να μπορούν να το προετοιμάζουν διαμορφώνοντας ανάλογες ρουτίνες μελέτης και οργάνωσης.

Αν θα μπορούσαν να δίνονται τα καθήκοντα λίγες μέρες νωρίτερα, θα ήταν ακόμα καλύτερα μιας και έτσι θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα πρόγραμμα μελέτης που θα σπάει τις εργασίες σε μικρότερα κομμάτια – κάτι που διευκολύνει ιδιαίτερα τα παιδιά με δυσκολίες συγκέντρωσης. Για τον σκοπό αυτό, αρκετοί δάσκαλοι χρησιμοποιούν αναρτήσεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή ακόμα και ενημέρωση μέσω e-mail.

Τέλος, είναι σημαντικό οι μαθητές με διάσπαση προσοχής ή/και υπερκινητικότητα, να κάθονται σε θέση με όσο το δυνατόν λιγότερα εξωτερικά ερεθίσματα. Θα πρέπει να αποφεύγονται τα παράθυρα ή οι θέσεις που επιτρέπουν την καταγραφή της συνολικής κίνησης της τάξης. Είναι αρκετά βοηθητικό να κάθονται δίπλα σε παιδιά που μπορούν να λειτουργήσουν ως θετικά πρότυπα συμπεριφοράς.

Η τακτική επικοινωνία και συνεργασία με τον δάσκαλο είναι καλό να επιδιώκεται για να έχουν και οι δύο πλευρές την καλύτερη δυνατή εικόνα του παιδιού.

Η καλή αρχή στο σπίτι…

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να φροντίσουν οι γονείς είναι να δημιουργήσουν ένα χώρο μελέτης σταθερό, τακτικό και ήσυχο. Ο χώρος αυτός δεν πρέπει να έχει τηλεόραση ή πολλά ερεθίσματα που θα αποσπούν το παιδί. Αποφύγετε κοινόχρηστους χώρους όπου μπορεί να μπαινοβγαίνει κόσμος.

Το γραφείο θα πρέπει να είναι καθαρό, συμμαζεμένο και να έχει πάνω τα απολύτως απαραίτητα για το μάθημα που δουλεύει εκείνη τη στιγμή.Επιτρέψτε στο παιδί να κρατάει κάτι στα χέρια του και να τα απασχολεί αν αυτό το βοηθάει να διατηρεί την προσοχή του.

Η ώρα μελέτης θα πρέπει επίσης να παραμένει σταθερή έτσι ώστε να γίνει ρουτίνα και να έχει τον χρόνο να παιδί να προετοιμαστεί σωματικά και ψυχικά μπαίνοντας σε διάθεση διαβάσματος και συγκέντρωσης. Αφήστε να περάσει κάποιος χρόνος ξεκούρασης μετά το σχολείο χωρίς αυτός να περιλαμβάνει τηλεόραση και οθόνες.

Δείτε τα καθήκοντα μαζί με το παιδί και σιγουρευτείτε ότι έχει καταλάβει απόλυτα τι πρέπει να κάνει. Σχεδιάστε ένα πλάνο δράσης από κοινού ορίζοντας συγκεκριμένους στόχους με απλά και λίγα λόγια. Ένας πίνακας ανακοινώσεων όπου θα αναρτώνται τα καθήκοντα σε σειρά προτεραιότητας μπορεί να αποτελέσει μια καλή συνήθεια οργάνωσης χρόνου. Χρησιμοποιήστε διαφορετικά χρώματα για το κάθε μάθημα ή και για την κάθε δραστηριότητα έτσι ώστε να μπορεί να τα ξεχωρίσει εύκολα.

Επιτρέψτε μικρά ολιγόλεπτα διαλείμματα μεταξύ των δραστηριοτήτων μιας και η ικανότητα συγκέντρωσης για το μικρό σας πρωτάκι είναι ιδιαίτερα περιορισμένη. Δοκιμάστε δίλεπτα διάλειμματα που θα επιτρέπουν την ελεύθερη κίνηση στο χώρο, χαλαρωτικές ασκήσεις ή μια γρήγορη βόλτα στο μπαλκόνι ανά τέταρτο, και τροποποιήστε ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού.

Ενθαρρύνετε τη σωματική άσκηση σε τακτική βάση μιας και αποδεικνύεται πως έστω και λίγα λεπτά σωματικής άσκησης μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά με ΔΕΠΥ να αγνοούν περισπασμούς και να συγκεντρώνονται περισσότερο. Αποφύγετε τα υπερφορτωμένα προγράμματα με δραστηριότητες και εξασφαλίστε ελεύθερο αδόμητο χρόνο για παιχνίδι και χαλάρωση.

Η επιβράβευση για την ολοκλήρωση καθηκόντων ή για την προσπάθεια συγκέντρωσης θα πρέπει να δίνεται απλόχερα συζητώντας πάντα με το παιδί τον τρόπο που δούλεψε, τι ήταν αποτελεσματικό και τι θα μπορούσε να βελτιώσει την επόμενη φορά. Έτσι θα μπορέσει να αποκτήσει μεταγνωστικές δεξιότητες οι οποίες θα φανούν εξαιρετικά χρήσιμες όχι μόνο στο σχολείο αλλά και γενικότερα στο μέλλον.

Η συνολική στάση του γονιού απέναντι στα μαθήματα και στο σχολείο παίζει καθοριστικό ρόλο στο ενδιαφέρον και στην αφοσίωση που θα δείξει το παιδί. Ενθουσιαστείτε για τη νέα γνώση, εφαρμόστε τη θεωρία των όσων μαθαίνει στην πράξη χρησιμοποιώντας χρώματα, κάρτες, μουσική παιχνίδια για να διατηρήσετε την προσοχή και το ενδιαφέρον του.

Τέλος, να θυμάστε πως όσο πιο θετικά στηρίξετε το νέο ξεκίνημα δείχνοντας κατανόηση και αποδοχή στις όποιες δυσκολίες παρουσιάζει το παιδί, τόσο πιο γερή βάση χτίζετε που θα αποτελέσει την αρχή για μια επιτυχή μελλοντική εκπαίδευση.