Τι εννοούμε με τον όρο διαταραχή του σωματικού σχήματος;

Βλέπουμε ότι σε ένα παιδί όπου το σωματικό του σχήμα είναι ελάχιστα επεξεργασμένο, δεν γνωρίζει να ονομάσει όλα τα μέρη του σώματος του (σωματογνωσία), π.χ. πλάτη, κοιλιά, λαιμός κ.α. και στα ιχνογραφήματα του, όταν δηλαδή του ζητηθεί να ζωγραφίσει τον εαυτό του σε χαρτί, η ανθρώπινη φιγούρα που θα φτιάξει είναι φτωχή σε σχέση με την ηλικία του. Για παράδειγμα, το παιδί μπορεί να σχεδιάσει για ανθρωπάκι ένα κεφάλι με μάτια, μύτη, στόμα, χέρια και πόδια που ξεκινούν από το κεφάλι, χωρίς να έχει σχεδιάσει τον κορμό (εικ.1). 

Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό;

Στα παιδιά με διαταραχή του σωματικού σχήματος παρατηρούνται:

Αδεξιότητα, π.χ. μπορεί να να σκουντουφλάει πάνω στα έπιπλα.

Μη συντονισμός των κινήσεων του. 

Δυσκολία στην διαδικασία ένδυσης/ απόδυσης, για παράδειγμα μπορεί να μπερδεύεται όταν πάει να φορέσει την μπλούζα του για το που μπαίνει το κεφάλι, που πρέπει να μπει το κάθε χέρι κ.ο.κ.

Δυσκολία στα μαστορέματα και σε ομαδικά παιχνίδια.

Κακή ποιότητα γραφής.

Ανάγνωση που συνοδεύται από μη αρμονικές κινήσεις, χωρίς την ακολουθία ρυθμού.

Μπορεί αυτό να αντιμετωπιστεί;

Ναι, μπορεί να αντιμετωπιστεί με την έγκυρη και την κατάλληλη παρέμβαση από έναν ειδικό θεραπευτή και συγκεκριμένα εργοθεραπευτή.  Συνήθως το σχήμα σώματος βασίζεται στην επεξεργασία των αιθουσαίων, των σωματοαισθητικών και των οπτικών ερεθισμάτων. Ιδιαίτερα ασκήσεις που σχετίζονται με το ιδιοδεκτικό σύστημα βοηθάνε το παιδί να αποκτήσει την αίσθηση των κινήσεων του, καθώς και να προσανατολίζει σωστά τα μέλη του στον χώρο.