Δε θέλω να διαβάσω μαμά! δε θέλω να διαβάσω κυρία! είναι φράσεις που γονείς και εκπαιδευτικοί ακούμε καθημερινά από τα παιδιά μας. Τι σημαίνει όμως η φράση και πώς εμείς την αντιλαμβανόμαστε; Αρχικά, πρέπει να αναφέρουμε ότι το διάβασμα είναι μια δύσκολη εξίσωση που για να πετύχει πρέπει να υπάρχει μια σειρά πράξεων. Είναι δύσκολο να διαβάσει ένας μαθητής όσο και αν ακούγεται περίεργο. Το παιδί από την ηλικία των τεσσάρων εκπαιδεύεται να ναι καλό παιδί και καλός μαθητής. Είναι λογικό ότι κάποια στιγμή κουράζεται από τη πίεση και το άγχος. Το θέμα είναι πώς μπορούμε να του εξηγήσουμε τα θετικά οφέλη και να το βοηθήσουμε.
Είναι λάθος στο μυαλό του παιδιού να περάσουμε τα δικά μας θέλω και τις δικές μας επιθυμίες. Πολλές φορές ακούμε λανθασμένα από τους γονείς να λένε θέλω να είσαι άριστος, θέλω να έχεις τους καλύτερους βαθμούς στη τάξη, θέλω να γίνεις γιατρός και πολλές άλλες τέτοιου είδους φράσεις που άθελά τους στιγματίζουν το μαθητή. Για να βοηθήσουμε είναι αδήριτη ανάγκη να καταλάβουμε εμείς οι ίδιοι πρώτα τι σημαίνει διαβάζω και έπειτα να το εξηγήσουμε στο παιδί.. Με απλά λόγια καλούμαστε να εξηγήσουμε πρωτίστως γιατί είναι χρήσιμο να διαβάζει και έπειτα πώς θα ωφεληθεί στη ζωή του χωρίς αυτό να συνεπάγεται αποκλειστικά ένα μέλλον που εμείς επιθυμούμε για το ίδιο. Η λέξη πρέπει είναι απαγορευτική και ηχεί σαν τιμωρία. Κανένα παιδί δεν μοιάζει με άλλο και κανένα δεν έχει τις αντιδράσεις.
Ο εκπαιδευτικός έχει να επιτελέσει ένα δύσκολο έργο που με υπομονή και κυρίως επιμονή θα βοηθήσει το μαθητή του. Tο έργο μας έγκειται στο να είναι αρχικά σωστός και έπειτα καλός μαθητής. Τι σημαίνει όμως σωστός; Σημαίνει να προσπαθεί! Η προσπάθεια είναι το κλειδί και όχι η αδράνεια. Με απλούς και έξυπνους τρόπους μπορούμε να το καθοδηγήσουμε και να του εξηγήσουμε τα θετικά αποτελέσματα. Σε αυτό το σημείο αναρωτιόμαστε οι περισσότεροι τι κάνουμε όταν το παιδί είναι αρνητικό και δε δέχεται συζήτηση; παρακάτω παρουσιάζονται κάποια μικρά βήματα που διευκολύνουν το μάθημα:
– Όταν το παιδί επιμένει ότι δε θέλει να κάνει τις ασκήσεις ένας έξυπνος τρόπος για να ξεχαστεί είναι να του τραβήξουμε σε άλλο μάθημα τη προσοχή. Για παράδειγμα αν έχει πολλές ασκήσεις στα μαθηματικά μπορούμε να του προτείνουμε να ξεκινήσουμε από άλλο μάθημα που ξέρουμε ότι του αρέσει και το θεωρεί ενδιαφέρον. Αφού περάσει λίγη ώρα θα έχει ηρεμήσει και θα είναι περισσότερο συνεργάσιμο.
– Είναι πολλές φορές που τα παιδιά τρομάζουν από το μέγεθος ενός κειμένου και δε θέλουν να ξεκινήσουν να διαβάζουν. Κουράζονται στη σκέψη και μόνο ότι θα πρέπει να διαβάζουν τόση ώρα ένα μάθημα. Ο τρόπος που μπορούμε εμείς να συμβάλλουμε είναι να του προτείνουμε να διαβάζουμε και εμείς ενδιάμεσα, ώστε να ξεκουράζεται. Στα αυτιά τους ηχεί ότι θα έχω λιγότερο κείμενο να διαβάσω και έτσι το δέχονται.
-Ένα άλλο δύσκολο κομμάτι και απαιτητικό είναι η ορθογραφία και οι άγνωστες λέξεις. Ακούμε να λένε “μα πώς θα τα μάθω κυρία;” σε αυτό το σημείο ο κάθε εκπαιδευτικός μπορεί να εφαρμόσει έξυπνα τρικ για να μάθουν τη γραμματική και την ορθογραφία.
-Η χρήση υπογραμμιστικών μαρκαδόρων στα μαθήματα διευκολύνει το μαθητή να εστιάσει στα σημαντικά κομμάτια. Στην ιστορία και στα μαθήματα απομνημόνευσης αν υπογραμμίζουμε τα σημαντικότερα βοηθούμε το μαθητή να συγκεντρωθεί περισσότερο.
-Η φράση δε θέλω να διαβάσω συνοδεύεται και από τη χρήση αντικειμένων. Χτυπάνε το μολύβι στο θρανίο ή κρατάνε το στυλό στο χέρι τους και προσπαθούν να πείσουν τον εκπαιδευτικό να μη διαβάσουν. Είναι ένας τρόπος να επιβληθούν και να περάσουν τη γνώμη τους. Με ήρεμο τρόπο μπορούμε να τους εξηγήσουμε ότι πρέπει να είναι σωστοί στις υποχρεώσεις τους για το σχολείο και να μην εκμεταλλεύονται την ώρα του μαθήματος. Φυσικά, είναι αναγκαίο κάποιες φορές να κάνουμε ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα και να συζητάμε για άλλα θέματα, ώστε να μην αισθάνεται καταπιεσμένο.
Παραπάνω αναφέραμε κάποιους τρόπους, που μπορούμε να βοηθήσουμε τους μαθητές μας. Ο κάθε εκπαιδευτικός αναμφίβολα έχει το δικό του τρόπο διδασκαλίας και το δικό του πλάνο μαθήματος. Σε όλη την διάρκεια υλοποίησης των στόχων η συνεργασία με τους γονείς και ο διάλογος κρίνονται αναγκαία και επιφέρουν θετικά αποτελέσματα. Και οι δύο για να πετύχουν τη συμμετοχή του παιδιού στο μάθημα και την κινητοποίησή του πρέπει να τηρούν κοινή γραμμή. Όταν ακούγεται η φράση δε θέλω να διαβάσω γιατί βαριέμαι, δε θέλω να διαβάσω γιατί θέλω να βγω έξω εφαρμόζουμε όσα αναφέρθηκαν. Σίγουρα δεν επιδρούν σε κάθε μαθητή το ίδιο γιατί όπως προανάφεραμε κανένα παιδί δεν μοιάζει με άλλο. Είναι όμως έξυπνοι τρόποι κινητοποίησης. Εν κατακλείδι, το σημαντικότερο που οφείλουμε σαν εκπαιδευτικοί είναι να κάνουμε το μάθημα ενδιαφέρον και τη διδασκαλία χρήσιμη!
Συγγραφή άρθρου: Μπίχτα Βασιλική
