Η Merriam-Webster ορίζει την ανθεκτικότητα ως “την ικανότητα κάποιου να επανακάμπτει ή να προσαρμόσετε εύκολα στις δυσκολίες ή την αλλαγή”. Ένα ανθεκτικό παιδί σκέφτεται «δεν είμαι τα λάθη μου, μπορώ να προσπαθήσω και πάλι, τα πράγματα θα πάνε καλύτερα, και δεν είμαι ο μόνος».

Προστατευτικοί παράγοντες, καθώς και παράγοντες επικινδυνότητας για την ανθεκτικότητα είναι το γενικότερο κοινωνικό πλαίσιο, το οικογενειακό περιβάλλον και το ταμπεραμέντο του παιδιού.

Σύμφωνα με τον APA, η οικοδόμηση της ανθεκτικότητας – της ικανότητας να προσαρμόζεται ένα παιδί καλά στις αντιξοότητες, στο τραύμα, σε τραγωδίες, απειλές ή ακόμα και σημαντικές πηγές άγχους – μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά μας να διαχειρίζονται το άγχος και τα συναισθήματα αβεβαιότητας. Ένα παιδί δεν γεννιέται ανθεκτικό, αλλά γίνεται. Έτσι, ο APA και το Devereux Center for Resilient Children (DCRC) δίνουν συμβουλές, που μπορούν να ακολουθήσουν οι γονείς, ώστε να διδάξουν δεξιότητες ανθεκτικότητας στα παιδιά:

• Διδάξτε στο παιδί σας πώς να κάνουν φίλους, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας της ενσυναίσθησης (empathy).

• Μάθετέ του να βασίζεται στις δυνάμεις του.

• Διδάξτε του την διαχείριση των συναισθημάτων του και τον αυτοέλεγχο.

• Διδάξτε του δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων.

• Μάθετέ του πώς να παίρνει αποφάσεις.

• Διδάξτε το παιδί σας να προσφέρει στους άλλους.

• Διατηρήστε μια καθημερινή ρουτίνα.

• Διδάξτε στο παιδί σας να φροντίζει τον εαυτό του, αποτελώντας οι ίδιοι θετικό πρότυπο.

• Διδάξτε στο παιδί σας να βάζει λογικούς στόχους και στη συνέχεια να προχωρήσει προς αυτούς, κάνοντας ένα βήμα τη φορά.

• Βοηθήστε το να αναπτύξει μια θετική εικόνα εαυτού.

• Διατηρήστε μια θετική στάση ζωής, ώστε να μάθει να είναι αισιόδοξο.

• Αναζητήστε ευκαιρίες για να το βοηθήσετε να ανακαλύψει τον εαυτό του και να αποκτήσει αυτεπίγνωση.

• Δεχτείτε ότι η αλλαγή είναι μέρος της ζωής.

Πηγή: psychopedia.gr – της Ιωάννας Μπάτζου, Ψυχολόγου Α.Π.Θ. – Νηπιαγωγού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων