Υλικό πρώτης ανάγνωσης: το παιχνίδι με τις κάρτες

Το υλικό

Το υλικό της πρώτης ανάγνωσης αποτελείται από 144 κάρτες με εικόνες, λέξεις και προτάσεις.Από τις 144 κάρτες, οι 72 έχουν από τη μία πλευρά μια εικόνα και από την άλλη μια λέξη ή μια πρόταση. Οι υπόλοιπες 72

έχουν από τη μία πλευρά μια λέξη ή μια πρόταση και από την άλλη ένα γεωμετρικό σχήμα (κύκλο, τετράγωνο ή τρίγωνο). Καθεμιά από τις 72 κάρτες με εικόνες αντιστοιχεί σε μια κάρτα με λέξη ή πρόταση και αντίστροφα. Για παράδειγμα, η κάρτα που εικονίζει μια γάτα αντιστοιχεί στην κάρτα που γράφει τη λέξη «γάτα», και αντίστροφα.

 

Οι κάρτες δημιουργούνται όταν κόψουμε (με ένα ψαλίδι) τα περιγράμματά τους: από κάθε φύλλο δημιουργούνται δύο (αντίστοιχες) κάρτες

Οι κάρτες είναι χωρισμένες σε τρεις σειρές: τη σειρά με τον πράσινο κύκλο (λέξεις), τη σειρά με το κόκκινο τετράγωνο (μικρές φράσεις) και τη σειρά με το μπλε τρίγωνο (ολοκληρωμένες προτάσεις). Έτσι, ακόμα και αν ανακατευτούν όλες οι κάρτες, είναι πολύ εύκολο να τις ξεχωρίσουμε στις σειρές τους.

Τα γράμματα της πρώτης σειράς (με τον κύκλο) είναι πολύ μεγάλα, της δεύτερης σειράς (με το τετράγωνο) είναι πιο μικρά και της τρίτης σειράς (με το τρίγωνο) ακόμα πιο μικρά.

Όλο το υλικό περιλαμβάνει 200 διαφορετικές λέξεις, από τις πιο οικείες για το παιδί.

Οι λέξεις που απαρτίζουν το υλικό περιέχουν όλα τα γράμματα του αλφάβητου, καθώς και τους βασικότερους συνδυασμούς τους.

 

 

2. Ψυχολογικές και παιδαγωγικές αρχές 

Ένας βασικός παράγοντας είναι η ενθάρρυνση του παιδιού να ανακαλύψει μόνο του τη σωστή κάρτα. Θα πρέπει να του δώσουμε τον απαραίτητο χρόνο να ψάξει και να σκεφτεί, χωρίς να επέμβουμε. Αλλά και όταν χρειαστεί τη

βοήθειά μας, αυτή θα πρέπει να είναι συμβουλευτική – θα πρέπει, δηλαδή, να ωθεί το παιδί προς τη σωστή κατεύθυνση και όχι να του δίνει έτοιμη τη λύση.Ο τρόπος με τον οποίο θα παρουσιαστεί το υλικό στο παιδί και το είδος της συμπεριφοράς μας απέναντί του θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην προσπάθειά μας.

Για να έχουμε όσο γίνεται μεγαλύτερη επιτυχία, θα πρέπει να ακολουθήσουμε μερικές απλές αρχές. Η εργασία μας με το παιδί θα πρέπει να έχει τη μορφή του παιχνιδιού. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να προσπαθήσουμε να

την επιβάλουμε. Αν δούμε πως το παιδί έχει βαρεθεί ή κουραστεί, πρέπει να διακόψουμε για άλλη μέρα.

Η σχέση μας με το παιδί πρέπει να είναι ζωντανή. Μπορεί να χρειαστεί να παρεμβάλουμε κάποια ιστορία ή να συζητήσουμε μαζί του για χίλια δυο θέματα, που οπωσδήποτε θα εμφανιστούν μέσα από αυτή την εργασία. Ιδιαίτερα η εικονογράφηση θα παρακινήσει το παιδί να κάνει πολλές ερωτήσεις, που θα βοηθήσουν όχι μόνο στον εμπλουτισμό του λεξιλογίου του, αλλά και στην καλλιέργεια της γλωσσικής του έκφρασης.

Η εργασία μας με το παιδί μπορεί να αρχίσει όταν θα έχει γίνει τεσσάρων χρόνων. Φυσικά, μπορούμε να αρχίσουμε και νωρίτερα, αλλά σ’ αυτή την περίπτωση χρειάζεται να δείξουμε μεγάλη προσοχή. Οποτεδήποτε, όμως, και αν αρχίσει αυτή η εργασία, απαιτείται ιδιαίτερη υπομονή. Δεν θα πρέπει να δείξουμε βιασύνη και προπαντός δεν θα πρέπει να δημιουργηθεί στο παιδί άγχος για την απόκτηση της δεξιότητας της ανάγνωσης.

Το κυριότερο: θα πρέπει να μην αγωνιούμε για την ευφυΐα του παιδιού μας και να μην την κρίνουμε με βάση την ταχύτητα με την οποία καταφέρνει κάτι που εμείς θεωρούμε απλό. Αν θέλουμε να ελέγξουμε το επίπεδο της ευφυΐας του

παιδιού μας, τότε το πηγαίνουμε σε κάποιον ειδικό. Εμείς δεν είμαστε ικανοί να το ελέγξουμε. Και λάθη σε τέτοιου είδους θέματα έχουν τραγικές επιπτώσεις μακροπρόθεσμα.