1. Δημιουργείστε δεσμούς : Οι μαθητές με κοινωνικά και συναισθηματικά προβλήματα δεν έχουν ευκολία στην επικοινωνία και η προσέγγισή σας πρέπει να είναι πολύ προσεκτική. Πλησιάστε τους προσεκτικά και μη χρησιμοποιείτε προσβλητικές εκφράσεις όταν τους απευθύνεστε. Επιστρατεύστε το χιούμορ σας. Δείξτε ενδιαφέρον στα λεγόμενά τους, ακούστε τους προσεκτικά, ρωτήστε τους για τη ζωή τους, τον κόσμο τους, και εμπιστευτείτε τους κάτι ανώδυνο από το δικό σας. Αν τους ακούσετε με σεβασμό, δείχνοντάς τους όλην την προσοχή σας, δημιουργείτε δεσμό μαζί τους, κερδίζετε τον σεβασμό τους, και η διαχείρισή τους είναι ευκολότερη.
2. Μάθετε ποιος τα φροντίζει: Πολλά από αυτά τα λεγόμενα «δύσκολα» παιδιά, έχουν διαταραγμένο οικογενειακό περιβάλλον. Δεν έχουν «κανονικές» οικογένειες, οπότε εσείς πρέπει να γνωρίζετε ποιος είναι ο άνθρωπος κοντά τους, ο φροντιστής τους. Είναι η μάνα, ο πατέρας, ο πατριός, μια θεία, η γιαγιά, ένας μεγαλύτερος αδελφός; Αυτοί οι άνθρωποι, οι φροντιστές, αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε και εσείς στην τάξη, ίσως και περισσότερες. Όταν συζητάτε μαζί τους, να έχετε στο μυαλό σας ότι αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα καθημερινά, και ότι είναι υπό πίεση. Προσπαθήστε να διευκρινίσετε αν υπάρχουν κληρονομικές δυσκολίες, αν δηλαδή και ο γονιός έχει παρόμοια προβλήματα με το παιδί. Μήπως έχουν γίνει σημαντικές αλλαγές τελευταία στο σπίτι; Μια ασθένεια, ένα διαζύγιο; Είναι σημαντικό να έχετε μια καθαρή εικόνα για την κατάσταση στο σπίτι του παιδιού, ώστε να γνωρίζετε τι να πείτε και πώς να φερθείτε.
3. Επικοινωνείτε με τους γονείς: Όσο μπορείτε επικοινωνείτε με τους γονείς ή τους φροντιστές αν αυτοί δεν είναι οι γονείς, με όποιον τρόπο αυτοί επιθυμούν. Με mail, τηλεφωνικά, προσωπικά, γραπτώς. Προσπαθείτε μερικές φορές να στέλνετε και θετικά μηνύματα στο σπίτι. Μια επιτυχία του παιδιού επικοινωνήστε την στην οικογένεια του μαθητή σας και κάνετε τον γονιό να αισθανθεί καλά.
Εξασφαλίστε ότι οι γονείς θα το μάθουν αν κάτι δεν πάει καλά και ότι θα τους κρατάτε ενήμερους για την εξέλιξη των πραγμάτων. Να ξεκινάτε πάντα από κάτι καλό έστω και από προηγούμενες περιόδους και να τους δίνετε αρκετό χρόνο να μιλήσουν μαζί σας.
Να ενημερώνετε τους γονείς για συγκεκριμένα περιστατικά και να μην κρίνετε την συμπεριφορά του παιδιού, (έτσι κι αλλιώς έχει προβλήματα συμπεριφοράς). Ο ανταγωνισμός, ο θυμός, η κριτική σχετικά με το πώς ανατρέφουν το παιδί, είναι εντελώς άχρηστα αυτήν τη ευαίσθητη στιγμή και πρέπει να αποφευχθούν πάση θυσία. Να είστε όμως ξεκάθαροι για τις συνέπειες που θα έχει η πράξη του παιδιού τους και τι πρόκειται να ακολουθήσει.
4. Πραγματοποιείτε αποτελεσματικές συναντήσεις: Αποφασίστε αν θα είναι και το παιδί μαζί σας όταν συναντηθείτε με τους γονείς. Αποφασίστε το, αν γίνεται, από κοινού. Ίσως το παιδί να παρευρεθεί μόνο για λίγη ώρα στην συνάντηση. Προετοιμαστείτε καλά. Να έχετε το φάκελο του μαθητή μαζί, δείγματα κάποιας εργασίας του ή κάποια έκθεσή του και όλες τις λεπτομέρειες του περιστατικού για το οποίο συναντάστε και να θυμάστε (αν δεν έχετε καταγράψει) την συμπεριφορά του παιδιού τελευταία. Βρείτε κάποιον ήρεμο χώρο για την συνάντηση. Φερθείτε στους γονείς ήρεμα, με σεβασμό, και ξεκαθαρίστε από την αρχή την ατζέντα, ποιος διευθύνει την συνάντηση, και το χρονικό πλαίσιο αυτής.
Αν η συνάντηση επιτύχει, θα είναι απίστευτα ανακουφιστικό για τους γονείς και θα λειτουργήσει σαν βαλβίδα εκτόνωσης της δύσκολης κατάστασης που αντιμετωπίζουν με το παιδί τους. Ταυτόχρονα εσείς θα έχετε κάνει την ενημέρωση και θα λάβετε τα μέτρα που χρειάζεται προς όφελος του μαθητή της τάξης του αλλά και εσάς των ίδιων.
Πηγή: Κλαίρη Μαυρόματου, Φυσικός, Καθηγήτρια Μέσης Εκπαίδευσης alfavita.gr
