Αυτή η συντονισμένη αλληλεπίδραση απαιτεί απόκτηση και κατάκτηση δεξιοτήτων κατάλληλων για τη φυσιολογία και το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού. Στα παιδιά, η σίτιση συμβαίνει για αρχή στο πλαίσιο της δυάδας φροντιστή-παιδιού. Μια διαταραχή σε οποιοδήποτε από αυτά τα συστήματα θέτει ένα παιδί σε κίνδυνο για διαταραχή σίτισης (Sharp et al., 2010).
Κάποιες πιθανές δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν είναι οι εξής:
- Κοιμάται κατά τη σίτιση.
- Έχει δυσκολίες θηλασμού.
- Αρνείται να φάει ή να πιει.
- Αντιμετωπίζει δυσκολία στην αναπνοή ενώ τρώει ή/και πίνει.
- Κυρτώνει/ σκληραίνει την πλάτη του κατά τη σίτιση.
- Κλαίει ή είναι αναστατωμένο κατά τη σίτιση.
- Τρώει μόνο ορισμένες υφές, όπως μαλακό φαγητό ή τραγανό φαγητό.
- Έχει ένα περιορισμένο διατροφικό ρεπερτόριο.
- Χρειάζεται πολύς χρόνος για το φαγητό.
- Έχει δυσκολίες μάσησης.
- Παρουσιάζει βήχα ή πνιγμό κατά τη διάρκεια των γευμάτων.
- Παρουσιάζει έντονη σιελόρροια ή διαφύγει υγρών από το στόμα/τη μύτη.
- Δεν κερδίζει βάρος.
- Έχει μια γάργαρη ή βραχνή φωνή κατά τη διάρκεια ή μετά τα γεύματα (asha.org).
- Παιδιά που βιώνουν δυσκολίες στη σίτιση πρέπει να αξιολογούνται από εξειδικευμένο Λογοθεραπευτή ή/και Εργοθεραπευτή. Όσο πιο άμεσα ξεκινήσει ένα πρόγραμμα θεραπευτικής παρέμβασης τόσο καλύτερα είναι τα προγνωστικά για την έκβαση του.
Πιτσικάλη Θεοδώρα-Χριστίνα, Λογοθεραπεύτρια MSc του Πρότυπου Κέντρου Ειδικών Θεραπειών «Παιδίων Πλεύση»
Γρηγορίου Λαμπράκη 407, Κερατσίνι
Τηλέφωνα επικοινωνίας είναι: 2130433829
